Saatlerce oturduk Galdaşla, hiç susmamıştı, güzel günlerden, güzel şeylerden bahsetmişti hep, abi hanım bekler dedi en son.

Yolcu ettim onu, güzel dilek ve sözlerimle. Ayağa kalkamıyordum çünkü.

Tam görememiştim yüzünü, ama gözlerini okuyabilmiştim, tek gözümle de olsa. Üzgündü, her şey için.