Meriç bileklerinde kelepçeler, kollarında polisler eşliğinde adliyeye zütürülüyordu, yargılanacaktı. Müebbet yemeyecekti ama kendi başına yürüyemeyecek hale gelene kadar aynı 4 duvarın içinde yaşayacaktı.

Buse Meriçin çıktığını görünce şaşırmadığım bir şekilde koşarak Meriçe sarılmaya çalıştı. Polisler buna izin vermedi. Meriçle göz göze geldim, ters giden bir şeyler vardı, gözlerini okumuştum, yüzüne mimiği siz koyun.

Selim abiyi aradım, odadan çıkarken müdürle ne konultuğunu sordum, anlatırım melihim akşam, dedi. Kalp atışlarım hızlanıyor, nefesim daralıyordu.