Bir haftasonu Nurdan mesaj gelmişti. Dışarıya çıkabilir misin lordfeanor diye.Ben de noldu diye sordum bir şey yok konuşmak istiyorum dedi.Ben de tamam dedim. Zaten en son olanlardan ötürü kıza karşı mahcuptum. Konuşarak en azından biraz vicdanımı rahatlatırdım. Okulun oradaki parktayım gel dedi tamam dedim hemen çıktım evden. Parka vardım Nur bankta oturuyordu. Gittim yanına oturdum. Noldu anlat demeye kalmadan Nur boynuma atlayıp ağlamaya başladı. Noldu Nur diyodum ama inatla cevap vermiyor hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Başını omzumdan kaldırdı. Seni sevmek suç mu lordfeanor benim suçum mu bu ne yapabilirim ki dedi.Ben de bir şey diyemedim yutkundum.Bir anlık gaflete düştüm. Gözyaşlarını silip omzuma yatırdım tekrar. Yapmamalıydım ama çok etkilenmiştim.Nur da kendimi görmüştüm adeta. Benim göremediğim sevgiyi o görsün istedim