Bununla konuşmaya devam ederken Merve huur'unun taktiğini uyguluyordum, kimseye söyleme zamanı gelince öğrenecek herkes diye avutuyordum onu o da inanıyordu. Takımda güvendiğim bir tane bin vardı tam bir huur çocuğu bin. Hala severim ama o yaptığı şeyi asla unutamam. Okulun kantinindeyiz dedim ki (Ben B, Serhat S)

B:Kanka ben Damlayla bizim orda ki parkta buluştum kar topu falan oynadık.
Falan anlatıyorum işte yaşadıklarımı...
B:Ama bak aramızda kalsın.
Dedim.
S: Tamam kanka ayıpsın aramızda.

O günden sonra herkese güvenmemeyi anladım beyler siz siz olun yarını düşünün aslında gördüğünüz kişiler göründüğü gibi olmayabiliyor.

Tam antrenmandayız ben yine hayvan gibi antrenman yapıyorum hedefim milli takım. Bu bin kurusu bana bağırdı...
S: Kanka sizin orda ki parkta buluşalım.
Gözlerim bi anda fal taşı gibi açıldı bu bine doğru sus diyorum dıbına koyim ama potu kırdı. Damla ağlamaya başladı ve gitti.
Ben çıldırdım dedim ki.

B: Dıbına koyduğumun bini ben sana söyleme demedim mi

Yannak yannak gülüyor, bak hala aklıma gelince çıldırıyorum. Kız bana güvenmeye başlamıştı oysa ki hele birde takım kaptanıyız bir şekilde hocaya gitse babam gibi adam yüzüne nasıl bakarım, Merve'nin kulağına gitse ne yaparım aha yannagı yedik adımız bine çıkacak gibi düşünüyorum içimden.

Neyse antrenman çıkışı topluca yürüyoruz bu ağlaya ağlaya gitti. Ben aramızı düzeltmeye çalışıyorum falan uğraşıyorum uğraşıyorum olmuyor. Bi akşam buna şarkı söyleyip ses kaydı attım (sesim fena değildir). Bu huur sen git bizim bütün takımdaki kızlara dinlet.

Gelen geçen benim söylediğim şarkıyı bana söylüyor ben anlamaya çalışıyorum neyse en sonunda Eda geldi.

E: Sen nasıl biriymişsin ? Benimle konuşurken Merveye onunla konuşurken Damlaya yazıyorsun.

Ulan dedim aha adımız bine çıktı. Açıklasam bütün plan suya yatacak ben bu Damla huurunu zütüremeyeceğim diye düşünüyorum.

B: Bildiğin gibi değil öğrenmen gereken çok şey var ama boşver zamanı gelince öğreneceksin.

Dedim ve konuyu kapattım.