O bana bakışını hala unutamıyorum gözlerim dolmuştu üzülme herşey düzelicek diye teselli edip sarıldım. 1 saat sonra doktor geldi artık kendisini burda tutan birşey olmadığını iyi olduğunu söyleyip taburcu etti. Melis ben ve hakan arabaya bindik hakanı eve bıraktıktan sonra kendi evimize devam ettik. Eve geldik Melis hala çok üzgündü onun üzüldüğüne mi üzüleyim hamile olduğuna mı donup kalmıştım derin derin düşünüyordum o an Melisin gözünden kaçmadı ve bana neyin var diye sordu bende hiç diyip geçiştirdim ama Melise bunu söylemeliydim. Tüm cesaretimi toplayıp Melis biliyorum bu aralar çok üzgünsün ama bunu artık uzatmadan söylemem gerekiyor diyerekden lafa girdim. Heyecanla beni dinliyor dudaklarımdan dökülecek harfleri bekliyordu.

-Biliyorsun seninle uzun zamandır birlikteyiz
-Evet
-Seni üzdüğüm zamanlar oldu ama hiçbir zaman seni üzmek istemedim bu da onlardan biri
-Lafı dolandırma anlat(kızgındı birşeyden şüphelendi)
-1.5 aylık hamile olduğunu öğrendim bugün

Bana o kadar dolu bakıyordu ki kelimeler yetmez susmuştu şoku atlattıktan sonra bana sitem etmeye başladı

-Sana korunmanı söylemiştim biliyordum böyle olucağını.
-Haklısın çok geçmeden aldırmalıyız
-Ne aldırmasından bahsediyorsun onun da canı var ben doğurucam...