ben acıyı ağrıyı kolay kolay tınlayan biri değildim, sırf bu yüzden o zamanlar ayı cambridge olarak çağırıyorlar, cüssede falan bişey yokda dayanıklılık bakımından öyle diyorlardı heralde. eskiden parklarda 4 kişilik demir salıncaklar olur ekstra 2 kişi de kenar demirlerine çıkıp salıncağı ölümüne sallardı hatırlarsınız. mahalle abileri falan bizi o salıncaklarda yakaladımı kusturana kadar durmazdıı ocları. herneyse bigün gene aynı salıncakta sallanıyoruz ben köşe demirlerine çıktım salıncağı hızlandırıyorum kontrol bende yani. aklıma süper bi fikir geldi, arkamı dönecek ve salıncaktan ileriye doğru zıplayacaktım kafamdaki şekilde 4-5 metre kadar havalanıp iki ayak üstüne düşmek var, zıpladım, uçuyorum 4 metre olmasada 2 metre rahat havadayım kısa keseyim yerler çakıl taşı, düşerken 2 ayak üstüne düşmek yalan oldu 4 ayak üstüne düştüm, iiki elim ve iki dizim üstüne. en şiddetli ağrıyı o zaman hissettim .diz kapağımın çarptığı yer öyle şiddetli ağrıdı ki 10 sn nefes alamadım acıdan, gözlerim doldu o gün gebermediysem ben ölmem aga bu da böyle işte