Olulda esini hiç görmemiştim. Zaten bölümlerimiz ayrıydı. Bizi görmek için de gelmeyince , hiç uğramıyordu. Biz de nille rahat rahat takılıyorduk. Sınıftakiler bile rahatlamıştı sanki bizim artık sevgili olmamıza. Çünkü onlar bile bizi bekliyormuş. Bizi sevgili olarak görüyorlarmış. Sınıfın ortasında Nili öptüğümde arkadan bi alkış yükseldiğini duydum. Hoşumuza gitmişti. Tebrikler ve hayırlı olsunlarla okulu kaptmıştık o gün için. Duraklara yürüyorduk birlikte. Durağa giderken o liselinin çıktığı mağazanın önünden geçtik. Benim aklıma geldi direk o liseli. Ordan onun evinin oraya gidip tekrar oraları incelemek kötü bi fikir değildi. Nile yöneldim
B: nil sen eve git ben diğer otobüsle gelicem
N: neden canım ne oldu şimdi ?
B: okulda defterimi unuttum ya onu alayım geleyim
N: defterini napıcaksın şimdi boşver hadi gidelim
B: olsun orda durmasın alıp gelirim ben sen git
N: ee birlikte gidelim bari
B: canım gerek yok ben diğer otobüsle gelirim sen git
N: tamam tamam gecikme ama , diyerek yanağıma bir öpücük kondurdu.
Nil gittikten sonra bu liselinin evine gittim hızlıca.
Normal biri gibi evin önünden geçtim yavaş yavaş yürüyerek. içeriyi şöyle bi süzdüm. O sırada elinde telefonla bahçede arabaya binen birini gördüm. Sanırım babasıydı. Hiddetli bir şekilde telefonla konuşarak , önünde adamlarının açtığı kapıdan arabanın arka koltuğuna binen , göbekli ve uzun boylu bir adam. Sonra arabanın çalışmasıyla bahçe kapısını açtılar. Ben de hızlıca evi önünden uzaklaştım. Köşeyi dönüp birkaç solak geçtikten sonra karşımda bu amk liselisini gördüm.
Yanında birkaç arkadaşıyla ve iki kızla bana doğru geliyorlardı. Muhtemelen evine gidiyorlardı. Beni görmemişlerdi henüz. Ben de gözükmek istemedim. Çünkü bu insanların bela olduklarını anlamıştım. Yolumu değiştirecek oldum ki arkadaşlarından birinin beni parmağıyla işaret ederek bir şeyler söylediğini gördüm.
Sola dönüp hızlıca yürümeye başladım. Sorun istemiyordum.

10-15 metre kadar sonra karşıma çıktılar. 6 kişilik bir liseli grubu karşımda duruyordu. ikisi kızdı. Bizim liselinin elinde muşta olduğunu gördüm.
Muştadan ya da liselilerden korkmamıştım. Ama işin sonu hayra alamet değildi.
B: çekil de gideyim
L: buralarda ne işin var senin amk garsonu
B: bi işim vardı uğradım
L: biz buralarda garsonları sevmeyiz (liseli topluluğundan bi kahkaha yükseldi)
B: sorun çıkarma çekil önümden
L: madem buraya kadar geldin biz uğurlarız artık

Ulan dedim kendi kendime. Şimdi zamanı değildi. Daha sırtımdaki morarıklıklar bile geçmemişti. Nile nasıl hesap verecektim ? Plan falan yapayım derken işler taka sarmıştı.
Liseli veledin "dalın lan dalın" dediği anı hatırlıyorum.
3 kişi birden üzerime çullanıp rastgele yumruklar tekmeler savurmaya başlamışlardı. Benim için bunları savurmak kolaydı. Hiçbirine vurmadan sadece darbelerinden kaçıyordum. Arada bir yumruk atacakların kollarını turup geri atıyordum. Liseli sıkılır gibi oldu.
"Eehh tutun şunun ellerinden kollarından"
ikisi sağ kolumu , biri sol kolumu tutmuştu. Ben hala vurmamak konusunda kararlıydım. Bizim liseli benim boş durumumdan faydalanıp gözümün altına işlemeli muştasıyla bi tane geçirdi.
O an gibmişim savunmasını diye geçirdim aklımdan. Bana vuran , anama söven birine acıyacak değildim. Sol kolumu tutanı savurup sağ kolumdakileri ittim sol kolumla . Ayağa kalktım. Bir şeyler olacağı belliydi.