Yavaş yavaş toparlandık. Artık birlikte yaşıyor ve birbirimiden şüphe etmiyorduk.
Esinin hiçbir telefonunu açmadım gün boyunca.
Ertesi gün sabah erkenden Esini aradım. buluşalım önemli dedim. Hayatımdan çıkardığımı söylemek zorundaydım. Nil de onunla bu sebeple buluşmama oldukça memnundu. Çıkmadan önce dudağıma bi öpücük kondurdu. Ben sanki koşarak gitmiştim esinin yanına.
Yine can alıcı giyinmişti. Yine zarif kelimeler söylüyordu. Ama bu sefer olmazdı. Bu sefer hayatımın kızını belirlemiştim. Tekrar bir hata yapamazdım.
Esin beni görünce sarılmak istedi geri bastım.
Açık açık hemen niyetimi belli ettim. Ayrılalım dedim.
Gözleri doldu.
E: o kız için mi ?
B: o kız dediğin sevdiğim kız esin
E: beni sevdiğini de söylemiştin
B: hayır senden hoşlandığımı söylemiştim
Birden gözleri çeşme oldu esinin. Birkaç saniye ağladıktan sonra kalktı. Hızlıca gitti.
Ben de nedense çok rahatlamıştım.
Sallana sallana otobüslere doğru yürümeye başladım.
Biraz da espri olsun diye Nili aradım.
B: alo Nil işim bitti eve geliyorum
N: tamam canım evdeyim ben
B: şey nil , bişey lazım mı *
N: hahahahha yok canım sen gel yeter
O sırada 4 dükkan ileride bi mağazadan çıkan , hayatı bana dar eden huur çocuğu liseliyi gördüm.
B: şey nil görüşürüz yoldayım ben
N: tamamm görüşürüz
Bu amk liselisinin arkasına takıldım. Mağazadan elinde bişey olmadan çıkmıştı. Yürüyerek bi yere gitti. Çıktığı mağazayı da aklıma kazıdım yerini, belki lazım olur diye. Çocuk uzun süre yürüdü.
Biraz liseliyi tarif edeyim. Kafede gördüğüm kadarıyla elinde iphone olan , saçları fönle dikleştirilmiş, polo adidas falan giyinen zengin olduğu her halinden anlaşılan züppen tekiydi. Böyle düşününce neden kafede o kadar oturup sadece kola aldıklarını da düşündüm. Belli ki kız istememişti.
Herneyse bu muallak bi süre yürüdükten sonra malikane tarzı bir eve girdi. Villa da diyebiliriz. Kapısında bi adam bekliyordu. Bu girerken kapıyı açtı saygı duruşunda bekledi. Girince de kapattı hemen demir bahçe kapısını. Ben de o girdikten biraz sonra buranın önünden geçtim. içeriyi şöyle bi süzdüm. Bir an için allaha şükrettim,
Beni öldürmedikleri için. Aklımda değişik planlar canlanmıştı. Ama Nili daha fazla bekletmeden eve gittim.
Planlarım birkaç gün bekleyecekti.