Deniz olan bitenden habersiz kapiyi tekmeler ve doner arkasini. Karsinda onlarca karalti bu sefer kin ve nefret dolu bir sekilde ona bakmaktadir. Kapiyi yimruklamaya baslar tum gucunle nolur yardim et nolur bagirir ama kapiyi kimse açmaz sesi kisilincaya kadar bagirir karartilar gittikce ona dogru yaklasir yine o ses "la" "la" "laaa" denizin burnundan kan gelmeye baslar yere bir kac damla kan düşer "la merru" "dea" "merru" karaltilar ile arasinda 2 adım mesafe kalmıştır deniz aglayarak yere coker "Bismillahirrahmânirrahîm.
Allâhü lâ ilâhe illâ hüvel hayyül kayyûm, lâ te’huzühu sinetün velâ nevm...