Gözlerini okumuştum. Korkmuyordu. Korkmazdı Selim abim.

Susmamıştı Selim abim, devam etmişti :

Ölüm varsa zarar yok gardaş, korkmam bilirsin, gelirim ben, Buse seni bir kere öldürdü gardaş, ölün ellerimdeydi ellerimde yeniden galktın gardaş, biz taktan bir çugura girdik, çıktık beraber, eğer ki Buseye dakılıp kalırsan, o çugura girmemiz çok yakın, o çugura bir daha sokmam seni gardaş..

Ya dirimiz tepede olur, yada ölümüz mezarda, dedi Selim abim.