Sessizliği bozan isim Selim abi oldu.

Bak gardaş nereden nereye geldik, gafan dolu bilirim, her zaman yanındayım bunu da bilirsin, ne istersen yaparım, biz o tak çugurlarına beraber girdik, beraber çıktık gardaş, ama gel vazgeç bu işten, dedi.

Selim abinin bunu demiş olmasının sebebi, bir şeylere yeni yeni sahip oluyor olmasıydı, daha düşmemişti Selim abim. Ayaktaydı doğduğu günden beri.

Sıkıntı şuydu en dipteyken zaten düşemezdiniz, Selim abi neler olacağını tahmin ediyor olmalıydı, herşey bittiğinde çukurda olacaktık ikimizde.

Ya yeniden tak çukurlarına inecektik, yada mezarda olacaktık. Fark etmiyordu, ikiside çukurdu.

Ben bunları düşünürken Selim abi bana bakıyordu.