Uyanıp hazırlandım. Nil zaten hazırdı. Giderken ilerideki pastaneden bir iki poğça meyvesuyu falan aldım. Birlikte yiyerek minübüse bindik gittik.
Okula birlikte girdik. Ama birdenbire garip bi sorun oluşmuştu.
Okulun giriş kapısında Esin beni bekliyordu. Ve nille beni yanyana görünce biraz sinirlenmişti. Günaydın dedi bana , nile imalı imalı bakarak. Ben de günaydın dedim biraz ruhsuz bi şekilde. Nil de gitmiyordu. Yanımda durmakta kararlıydı. Esin tam bana sarılacak gibi olmuştu ki birdenbire Nil
"Hadi hayatom gidelim ders başlıycak" diyerek beni kolumdan çekti zütürdü. Esin sadece bakıyordu arkamızdan.
Ben de Nile bakıyordum. Ne yaptığını anlamamıştım.
Nil kıskanç biri değildi o güne kadar. Kıskansa bile bu kadar abartacağını düşünmiyordum. Esinin aklında sanki dün gece aramızda bişeyler geçmiş izlenimi yaratmak istemişti belli ki.
B: nil ne yapıyosun ?
N: benimle gel
B: nil lütfen bi dur ..
N: serce gel şuraya
B: nil dur ! , diyerek durdum olduğum yerde.
Nil de durdu. 5 saniye kadar gözlerime baktı ve dudaklarıma yapıştı. sadece birkaç saniyelik bir öpüşmenin ardından yüzünü çekti. Elini yanağımdan indirdi ve "özür dilerim , çok çok özür dilerim" diyerek ağlamaya başladı. Koşarak kapıya gitti ve okuldan çıktı. Arkasından bağırsam da durmadı. Durdurmak da istememiştim bi an.
Arkadan bizi takipte olan esin geldi. Esinin hobisiydi zaten takip etmek. Beni de takip ederek sevmişti. Bana sağlam bi tokat atarak gitmişti o da. Ben neye uğradığımı şaşırmıştım. Kimseye verecek bi cevabım yoktu. Esini sevmiştim ama Nili kaybedemezdim. Karşılaştırma yapmaya kalktığımdaysa Esinin hiç şansı yoktu.
Öylece dikildim dakikalarca. Hiçbir şey düşünmedim. Sadece dikildim.