beyler liseli bir bin olmayı ben de isterdim ama hiç başaramadım. istanbul'un en iyi anadolu liselerinden birinde okuyordum. sınıfta çok güzel bir kız var. okuldaki erkeklerin alayı kıza aşıktır. ben de tipime, maddi durumuma bakmaksızın kıza aşığım. ama gizliden gizliden değil he, şiir falan yazıyorum kıza. tenefüslerde ilanı aşk ediyorum. sınıfta herkesin makarası durumundayım. kız da beni kullanıyor. evden bir hamburger bir ayran parası alıyorum günlük. öğle tenefüsünde deve bana tost alır mısın kantine gidiyorsan diyor, para vermek için elini çantasına zütürürken ben topukluyorum. uzun bir süre aç dolaştım okulda bu yüzden. doğum gününde hediye alamadım, dayımın sony walkman'ini çaldım. kıza verdim. bu olay yüzünden evde yediğim senkronize dayak henüz herhangi bir taksör tarafından ringlerde yenmemiştir. hala aile toplantılarından bu salaklığım yad edilir.

durum gayet açık. neyse bu kız bir sevgili yaptı. üst sınıflardan zengin bir bin tabiki. çocuk ara sıra sınıfa gelip beni dövüyor zevk için. kız da sağ olsun gülüyor bu duruma. ben de giberim böyle aşkın ızdırabını diyip vazgeçtim zaten. ama içim temiz kötülüğünü istemiyorum. Okuldan çıkıp iskeleye kadar yürüyoruz arkadaşlarla akşamları. iskelede baktım bu kız duruyor. beni görünce yanıma geldi, deve benim jetonum yok dedi. bak dedim kızım, ben sana jetonumu verip bu kış günü denizden yüzerek geçerdim beşiktaşa, çünkü başka jeton alacak param yok. seni sevecek kadar aptal olabilirim ama kendimi aptal yerine koydurtacak kadar gurursuz değilim. gib kadar beyni olduğu için ne dediğimi anlayamadı tabiki. açıklamaya çalıştım ama yine olmadı. ayar yerine ulaşamadı baktım olacak gibi değil al dedim jetonu bin vapura. ben de elemanlardan 1,5 milyon borç aldım aldım yeni jeton. yüreğim soğudu en azından söyledim amk, anlamasa da söyledim lan.