(Neyse bagliyorum gençler) O gunden sonra aramizda hic tartisma yasanmadi. Ne bir kavga ne bir tartisma. Bi insanin başina gelebilecek en iyi en güzel en tatli seydi. Ve Benimle birlikteydi.. Tam 11 ay... Herzamanki gibi bulustuk kalktik dedim perşembe günü bulusalim. Olur dedi gülümsedi. Ayrildik. Perşembe günü olmasinin sebebi vardi. Tabi onun hatirlamayacağini düşünüyordum. Ben ise fiş sayesinde biliyordum 27 mart Carşamba 2013, 27 mart 2014 perşembe. Yani ilk defa tanistiğimiz günün yil dönümüydü. Baş başa bulustugumuz ilk kafeye geçtim. 9gül 2papatya aldim bekliyordum. Bekledim. Bekledim.. Bekledim... 2 saat oldu dayanamadim evine gittim. Kapiyi caldim açan olmadi apartman kapisindan girdim kapiyi tekrar çaldim. Karsi komsu kapiyi açti. SS ne isin var burda?, dedi. Banuyla bulusucaktik gelmeyince bisey mi oldu diye merak ettim onun icin geldim dedim. Ee onlar pazartesi günü taşindilar dedi. Ben şok oldum. Tasak geciyor heralde diye düşünürken devam etti. Abisi işleri büyütmüş ailecek isviçreye gittiler senin haverin yokmu? He bide Bu kutuyu da bana birakti sana vermem icin buyur dedi. Kutuyu aldim gözlerim doldu, göğüsümde hafif bi his vardi sizliyordu. Cicekleri kapinin önüne biraktim. Eve gidecektim Metroda sessizce Kutuya sarilmis halde sessizce ağliyordum. Eve gidince kutu actim. icinde ona ilk aldiğim kolye, 2 tane not , kurumuş 3 tane gül 1tane papatya başi vardi. Notun birini açtim. "SENi ÇOK SEViYORUM BENi UNUTMA" yaziyordu. Ağlamaya devam ediyordum. Ama bu aglama değildi anirmaydi... 2. Notu açmaya cesaretim yetmiyordu. Ertesi gün onu da okudum uzun biseydi. Durumu izah ediyordu. Babasinin zoruyla gittiğini 6ay sonra geri dönecegini yazmişti. Kutuya geri koydum rafa kaldirdim. Ve normal halime donmeye calisiyordum ama yapamiyordum. Dikatimi hiçbirseye veremiyordum. Aşiri duygusallaşmiştim. Elden sadece beklemek geliyordu...