hemen ertesi günü gene anneannemdeyim en küçük dayımla oturuyoruz akşam tüm aile toplanıcak. ailede küçük dayımı yani murat dayımıda ferreci olarak tanırlar kendi de zamanında ferrelarda oynamış üni ev arkadaşı ömer abi ile birlikte. saat 5 6 civarları oyun oynuyorum oturma odasında kanepe var arkasında bi siyah poşet gördüm bi bakayım dedim aq çıplak karılar kalbim küt küt atıyor biri görücek diye bakıyorum ediyorum uzun uzun ınceledikten sonra bıraktım bakmayı akşam oldu o zamanlarda bilirsiniz doğalgaz yok soba var herkes oturma odasına toplandı annanem annem dayılarım tülay abla ve annesi çay içiyorlar ondan sonra tülay ablanın gözüne poşetin içindekiler çarptı bakıyordu ben o an ki reflekslerimle bakmaaaaaaa!!! diye bi bağırdır aq böyle kas kafızasının herkes bana bakıp gülmeye başladı utandım gene kaçtım odadan...