çanakkale savaşında john woodgate isimli bir ingiliz askerin mektubunda yazığı olaydır.
"bir bayırda türk siperiyle aramızda 4 ya da 5 metre vardı, sabah 6'dan akşam karanlığı çökene dek birbirimize mermi atıyorduk. saat akşam 7'ye yaklaştığında sanki yazılı olmayan bir ateşkeş ilan ediyordu. iki tarafta ateşi kesip yemek yemeye koyuluyordu. dakikalar önce cehennemden farkı olmayan ortama müthiş bir sessizlik hakim oluyordu. türklere sığır eti konservesi atıyorduk. bu 15-20 gün kadar devam etti. bir gün yine bir yemek vakti bir türk askerin siperinden çıktığını bize doğru yaklaştığını gördük. herkes silahlarına davranıp nişan aldı ama ateş etmedi. saniyeler sonra asker siperimizin içine atladı. bize kendi dilinde bir şeyler söylüyordu vücut dilinden anladığım kadarıyla teşekkür ediyordu. bize sırt çantasından çıkardığı 2 koli sigara paketi bıraktı. aman tanrım sigara! buna gerçekten ihtiyacımız vardı. biraz sonra türk askeriyle sarılıp tokalaştıkdan sonra kendi siperine gitti ve birbirimize mermi atmaya devam ettik. biz ne yapıyoruz? neden bu topraklardayız? bu başından sonuna kadar büyük bir saçmalık!"

kaynak : eden to armageddon: world war i the middle east , s67 p2
roger ford ford