Sunnet olacagi gunun sabahi burhan bey namaza kalkar. Disari cikar ahirin dibindeki yalakta abdest alacaktir. Abdest alirkan "la" sesi duymaya baslar. Boyle seslere pek alosin olan koy ahilisi gibi oda pek aldiris etmez tabi yalaktan camurlu su akana kadar. Burhan bey suyu kapatir korku dolu gözlerle etrafina bakar. "Teale hunaa" burhan bey pacalarini indirip abdestini yarida keser. Yolun karsi tarafindan geliyodur ses "teale hunaa"... Burhan bey yolu gecer ormanin girisindeki incir agaclarina dogru girer. Havada bunaltici bi sicak olmasina ragmen ruzgar buz gibi esiyordur. Burhan bey duraksar usudugunu farkeder geri donmek icin yeltenir ama basaramaz yine ayni ses daha siddetli bir sekilde "teale hunaa"... Burhan bey yasadigi onca olaydan sonra bile korkmaya baslar ama yapacak bir şeyi yoktur. Incir agaclarinin altinda onlarca golgr belirmeye baslar hepsi bir agizdan "teale hunaaa teale hunaa" der. Burhan bey oldugu yere coker dua etmeye calisir ama basaramaz ve dilinden tek bir kelime dokulur "cae"