Ok

Yavuz Sultan Selim Han´ın önünde
Ok atan ihtiyar Bektaş Subası,
Bu yüksek tepeye dikti bu taşı
O gazi hünkarın mutlu gününde..

Vezir, molla, ağa, bey, takım takım
Güneşli bir nisan günü ok attı.
Kimi yayi öptü, kimi firlatti,
En er kemankese yetti üç atım.

En son Bektaş Ağa çöktü diz üstü.
Titrek elleriyle gererken yayı,
Her yandan bir merak sardı alayı.
Ok uçtu hedefin kalbine düştü.

Hünkar dedi ´Koca, pek yaman saldın,
Eğerci bellisin benim katımda,
Bir sır olsa gerek bu ilk atımda.
Bu sihirli oku nereden aldın? ´

ihtiyar elini bağrına soktu,
Dedi istanbul muhasarası,
Başlarken aldığım gaza yarası,
içinden çektiğim bu altın oktur.
Yahya Kemal BEYATLI

Bir rivayete göre Yahya Kemal bu şiiri 64 yılda 11'li hece ölçüsüne uydurmak için dğru kelimeleri arayarak ancak bitirmiştir .