-
126.
0Yorgunluktan uyuyakalmıştım. içeridekilerin inlemeleriyle uyandım. huur çocukları yaratıklara dönmüştü. Sinirlerini kestiğim için birisinin kolu yamulmuş birisinin yüzü çarpılmış yerden kalkamayan hareket edemeyen felç huur çocuklarına dönüşmüşlerdi. Sara nın yanına gittim. Hareket etmiyordu. Elimi burnuna zütürdüm . Evet hala nefes alıyordu. Uyandırmak istemedim. Biran önce antibiyotik, sargı bezi bulmam lazımdı. Kapıyı açtım. Hiçbirşey yoktu. Elimde silah ve fenerle sislerin arasında ilerlemeye başladım. Yolda gördüğüm arabaları araştırdım. Çantaya birkaç malzeme koyduktan sonra kaza yapmış bir polis arabası gördüm. içinde silah olur ümidiyle arabaya yöneldim. Yine radyo cızırdamaya başladı. Sislerin ardından birşeyin bana geldiğini gördüm. Bundan önce de hep yaratıklar ortaya çıkmadan önce radyonun cızırtılı sesler çıkarmasından yola çıkarak bu radyonun yaratık dedektörü gibi birşey olduğunu çıkardım. Kafasından vurdum . Yere serildi. Radyodan gelen sesler durdu. Arabanın içinde birşey bulamadım. En son bagaj kalmıştı. Açmaya çalıştım ama kitliydi. Sevinmiştim demek ki açılmamıştı. Arabanın yanında bulduğum copla bagajın kilit kısmını kırdım. içinde 2 silah , biraz cephane ve ilk yardım çantası vardı. Şarjörü doldurun çantaya eşyaları koydum ve geldiğim yoldan geri döndüm. Yolda başka bir tehditle karşılaşmadım. Kiliseye vardığımda kapı açıktı. Koşa koda içeri girdim. içerdeki özürlü binlerin hepsinin kafası kopmuş şekilde yerdeydiler. Sara yerinde değildi. Daha dün yattığı yerden bir odaya kadar kan izi vardı. Oda kilitliydi. Kırarak açtım.
başlık yok! burası bom boş!