dölde kızarmış çıtır mendille muhakemem.

lise zamanlarındaki ağır yağlı dönemlerdeyim. okulda da hiçbir kız bana bakmıyor. fazla para da yok devamlı dandik mağazalardan gri pantolonlar falan almak zorundayım, botum falan bile yok amk. herkesde var. benim de bütün enerjim 31 sevdasına geçiyor.

yanlız bir sıkıntım var, sadece yatarken çekersem boşalabiliyorum. oturunca falan olmuyor. bu nedenle de yatağın başına peçete falan dolduruyorum.

neyse günlerden bir gece yine fena abanmaktayım. bir yandan arada molalar vererek olayı uzatmaya çalışıyorum. olacak gibi değil artık tutamayacam. elimi bir attım çekmeceye kağıt yok. çarşaf falan lak lak boşalmak istemiyorum. elim yumuşak bir şeye geliyor, dayıyorum ağzına aletin. kısa bir heyecanın ardından bir baktım, babaannemin bana bayramda verdiği mendil.

önce bi sıkıntı geliyor tabii kadının yaşıyla falan çıkıp aldığı mendilin haline. bunu saklıyorum ben. sonra da aklımda kalıyor bir yandan da güzel pisliği yok falan. kuruyor. gel zaman git zaman sarıyorum ben bu mendil işine. dünya da mendil var evde anasını satiyim her sene vermiş kadın çifter çifter.

bunları kullandıkça kuruyor çıtır çıtır cips gibi oluyor zamanla tabii. atıyorum çıkarken dışarda çöpe falan.

neyse bir gün unutmuşum mendili içim geçince boşaldıktan sonra. yastığın altında falan. geldim baktım mendil öbürsü gün yastığın altına geri gelmiş, tertemiz. annem bulmuş yıkamış amk.

sonra bi içim sıkıldı bu olaya bıraktım ben de mendil işini.