Sara nın dürtmesiyle uyandım. Apar topar hazırlanıyordu. Noluyor demeden sus işareti yaptı. Ben de hazırlandıktan sonra aşağı indik. Yaşlı bir kadın sandalyeye çıkmış sanki vaaz veriyordu.
+ Bu pazar , evin koruması büyük oculus a etkisi olmayacak. Gidebileceğimiz tek yer kilise. Burası güvenli değil.
- Ne oculusu, ne kilisesi?
Sara
- Buradakilerin inancına göre dev bi yaratık her pazar bu kasabada ortaya çıkar . Kilise hariç her yere girebilir. Çok dengesiz insanlar ama hiç yanıldıklarını görmedim. O yüzden bugün kiliseye gideceğiz.
+ Annie ne olacak ? Hani bugün onu arayacaktık?
- Zaten arayacağız. Kilise dedikleri yerde uzun süredir buralarda yaşayan bir papaz olduğunu söylüyorlar. Ona danışırız.
Mantıklı gelmişti. itiraz etmedim. insanlar telaşla evden çıkıyorlardı. Biz de arkalarına takıldık. Evden çıktıktan sonrs siren sesi başladı. Sanki ses gökyüzünden geliyordu. Millet koşturmaya , bağrışmaya başladı. Biz de hızlandık. Sara arkamı dönmememi söyledi. Niye ki diyerek arkamı döndüm. Ortalama 3 metre boyunda, elinde kocaman uzun bir palası , kafasında demir piramit kask olan bir yaratık biz doğru geliyordu. Palası o kadar ağır olmalıydı ki yere sürte sürte taşıyordu. Ben arkamı dönünce diğerleri de döndü. Sara bana koş diye bağırdı. insanlar daha bir paniklemişti. Herkes ardına bakmadan kaçışmaya başladı. Kilise görüş alanımıza girmişti. Hiç koşmadığım kadar hızlı koşuyordum. Tam kilisenin kapısına vardık ki arkadan çığlık sesi geldi. Kadın yere düşmüş , yardım istiyordu. Diğerleri arkalarını bile dönmeden içeri girdi. Benle Sara kadına yardım etmeyi düşünüyorduk ki piramit kafa bir anda kadının yanında belirdi. Kadını tek eliyle kaldırıp diğer eliyle belini tuttu. Kadını ortadan ikiye kopardı. Bir yarısını da bize doğru fırlattı. O kadar sert fırlatmış olmalı ki kilisenin duvarına yapıştı. Ben tam kusacakken Sara kolundan tutup içeri soktu.