Ayıldığımda yine aynı yerimde, tabelanın yanındaydım. Etraf kararmıştı ve her zamanki gibi yoğun sis geri gelmişti. Hava buz gibi olmuştu. Bir an önce sığınacak yer bulmalıydım yoksa donarak ölecektim. Feneri yaktım yine çaresizce dolaşıyordum. Birden radyo cızırdamaya başladı.
Noluyor demeye kalmadan sislerin ardından siluet gördüm. Ardıma bakmadan kaçmayı istiyordum ama nereye? Siluet yaklaştıkça çıkardığı sesleri duyabiliyor , neye benzediğini görebiliyordum. 2 kafalı , derisi yüzülmüş bir yaratıktı. Bana doğru geldiğini anladıktan sonra nereye kaçabileceğimi kestirmeye çalışıyordum. Yaratık gittikçe hızlanıyordu. Düşünmeyi bırakıp adrenalinin etkisiyle buz gibi havada koşmaya başladım. Biraz koştuktan sonra yolu görememeye başladım. Başta sisten olduğunu düşündüm ama sonra yolun gerçekten kaybolduğunu farkettim. Yol boydan boya kopmuştu , ucu bucağı gözükmeyen uçurumu gördüm. Biraz daha geç farketseydim belki uçurumun dibini boylamıştım. Arkamı döndüğümde yaratığın hala geldiğini gördüm. Kaçacak yerim yoktu. Yerde gördüğüm taşları alıp ona doğru firlatmaya başladım. Etki etmiyordu. iyice yaklaşmıştı. Uçurumdan atlamayı düşündüm. Ama düşündüğüm kadar kolay değildi. Anlayamadım. Canavara teslim olmayı seçmiştim. Gözlerimi kapatmış bir şekilde sonumu bekledim.