Hristiyanligi arastirdim ama o daha da sacma geldi. Isanin dirilmesi mesela. Ölü birinin dirildigine inanmak pek mantikli degil. Ancak museviligi ne de baska bir dini arastirmadim.
"Muslumanlara" diye ozel bir bakis acim yok. Hümanistim. Insani insan oldugu icin severim. Ama mesela soyle birsey var. Ben bir muslumana dini gereklerini yerine getirdigi icin saygisizlik etmem. Ramazanda disarda yemek yememeye falan dikkat etmeye calisirim. Ve ayni saygiyi da muslumanlardan beklerim (muslumanlardan derken turkiyede yasadigim icin gordugum insan profili genelde musluman o yuzden oyle diyorum) . Eger herhangi bir kisi benim dusunceme hayatima saygi gostermemekte israr ediyorsa bende ona gostermem. Temel mantigim ben senin hayatina karismiyorum sende benim hayatima karisamazsin seklinde yani. Sen ben diyorum da ustune alinma :D
Ilk kez ateist dusunceye kafa yordugun zamanlar cidden supheye dustugum oluyordu. Ulan bu kadar insan inaniyor ben mi yaniliyorum acaba diye. Ama sonradan iyice bu isin icine girince suphem kalmadi.