Haliyle öğrenciydik okuyorduk bin türlü zorluklar ile mutlaka birlikte aynı durumu paylaştığım aynı tip insanlardan gene vardır.

Ailemin durumu maddi yönden vahimdi her fakir gibi bende okuyup kendi mi ve ailemi kurtarmanın derdindeydim.

Elbette hayatın farklı pgibolojik zorlukları da vardır ben de başımdan geçen bir anımı sizlerle paylaşmak istiyorum.

Yıllar önce lise öğrenimime yeni başlamıştım daha ilk hafta öğretmenlerle tanışıyoruz falan daha sonra beden eğitimi dersindeydik öğretmen sınıfa dersinde uyulması gereken kurallardan ve bireysel olarak alınması gereken malzemelerden bahsetmişti.

Herkes spor ayakkabısı alsın demişti ama benim ailemin bırak spor ayakkabısını almayı soğuk kuyu lastiği alacak bile parası yoktu zorlan sağdan soldan 3-5 kuruş borçla okuyordum.

Okulda arkadaşlarım tost yerdi çay içerdi, çıkıp sigara içerlerdi keyifleri yerindeydi kız arkadaşları vardı her gün değişik değişik giyebildikleri pantolonları ve bakımlı saçları vardı.

Benimse orta okuldan kalma ceketim,2 yıllık kara lastik ayakkabım evden ekmek bulursam domates biber koyup gidiyordum beyaz peynir falan olursa o benim için lükstü nasıl mutlu oluyordum.

Neyse okulun ikinci haftası oldu bir cuma günü beden eğitimi dersi var ama öğretmenden çok korkuyorum bir yandan da arkadaşlarımı kıskanıyorum hiç arkadaşım yoktu gerçi, çünkü beni dikkate almıyorlardı.

Paramız yoktu, çirkindim ama kalpsiz değildim amk.

Herkes dışarıda bekliyor öğretmende bir boy sırası ayarlamaya başladı beni seslendi dr hersey sen niye kıyafetlerini getirmedin oğlum? diyerek bana soru sordu.

Öğretmen:Ö
Ben:B
---
B : Hocam bu durumu özel olarak biz bize konuşsak olur mu?
Ö : Konuşacak bir şey yok benim sözümü ciddiye almayanı ben de karşıma alıp konuşmam.
B : Peki hocam siz nasıl isterseniz ama şunu söyleyim benim ailemin bana kıyafet alacak durumu yok ayağımda ki ayakkabıyı görüyorsunuz değil mi?
Ö : Görüyorum (Hoca tuhaf mimiklere büründü) dedi.
B :Ağlayarak oradan uzaklaştım sinirlerim bozulmuştu o an herkesin bana bakması dokunmuştu.
Ö : dr hersey gel buraya, sana sesleniyorum.

Her neyse hocayı ciddiye almadım çektim gittim eşyalarımı topladım eve gittim direkt.

2 yada 3 gün okula gitmedim.

Günlerden birinde okula gittiğim gün bir gün dersteyken beden eğitimi öğretmeni, okul müdürü derse girdiler ellerinde 2 poşet vardı beni tahtaya çağırıp oğlum al bunları kullanırsın bizim çevreden topladık az kullanılmış kıyafet bunlar dediler ulan sevinsem mi? üzülsem mi ? çok teşekkür ederim dedim kabul ettim ama bu beni daha çok yıprattı resmen gururumla oynandı.

Yıllar geçti ben üniversite kazandım üniversiteye giderken hem çalıştım hem okudum.

Şimdi bir işim var paramı kazanıyorum az çok kendime bakabiliyorum da ama o insanları unutmadım zamanla çalıştığım şirkette maaş gelirim yükselmeye başladı ve beni üzen gururumla oynayan insanlardan fazla para kazanmaya başladım şimdi onları satın alacak kadar param var.