Sömestır tatilinde sınavları verip eve dönüyorum istanbula. neyse indim durağa geçtim otobüs bekliyorum durakta da o kadar çok it kopuğu sarhoşu serserisi var ki ellerimde valizler omzumda bilgisayarım. yani allah korusun biri gelip ters bişey yapmaya kalksa ben hareket edemem. nasıl tırsıyorum ama anlatamam. içimden başladım duaları okumaya.o sırada arkamı döndüm birazcık yaşlı bi amca gelmiş durağa, böyle nur yüzlü melek gibi biri. ona baktım ve birazcık sakinleştim nedenini anlayamadan. neyse otobuste şansıma gelmiyo nerdeyse yirmi dakika geçti. amca da hiçbi gelen otobuse binmiyor ve sürekli ağzı kıpırdıyodu, dua okuyomuş gibi geldi bana. o yaştaki adamın şarkı mırıldanıcak hali yok ya. öyle dönüp dönüp ona bakmaktan kendimi alamıyorum ama. neyse ki otobüs geldi benim otobuse binmek istediğimi anlayan amca gelip bana yardım etti o kadar eşyayı tek başıma çıkartamazdım, bindim adama parayı uzattım ve dönüp teşekkür etmek için amcaya bakındım ama amca yoktu bunlar 5 sn. içinde gerçekleşti. dönüp durağa da baktım yoktu arkadan da otobus gelmemişti hiç. şok oldum bi an da otobusçü de bana garip garip baktı nereye kayboldu diyince de kim dedi. ve o gece rüyamda o amcayı gördüm bana uzaktan gülümseyerek el sallıyodu kendimi bir kere daha o kadar güven de hissettim ki..