/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 51.
    +3
    Sesin geldiği yer bir çıkmaz sokaktı. Yerde bir kağıt gördüm ve elime aldım. Çizim annie nin di. Anladığım kadarıyla resimde ben, catherine , annie, farklı bir çocuk ve okul vardı. Arkasını çevirdim, boştu. Hava yavaş yavaş kararmaya başlamıştı. Sisli ve karanlık bir gecede dışarıda tek başıma gezmek istemiyordum. Geceyi geçirecek biryer bulmam lazımdı. Kafe artık güvenli değildi. Apartmanların zillerini çalmaya karar verdim. Belki birisi beni evine alırdı. Hemen caddeye çıkıp rastgele bir apartman seçtim. Zillerin hepsine basmaya başladım. Panikten farketmemiş olmalıyım ki kapının açık olduğunu görmedim. Beklemeden içeri daldım. Asansör yoktu. Merdivenleri kullanarak neredeyse tüm daireleri kontrol ettim. Çoğunun kapısı açıktı ve hiç kimse yoktu. Geriye kalanların da kapısı kilitliydi. Ya açmıyorlardı ya da evlerinde yoktu. Farklı bir apartmana gitmeyi düşündüm. Dışarı çıktığımda hava çoktan kararmıştı. Etraf sisli olduğundan 3 adım önümü göremiyordum. Riske girip farklı apartman aramak yerine geri dönmeye , boş dairelerin herhangi birisinde geceyi geçirmeye karar verdim. Dolaşmadığım bir bodrum katı kalmıştı. Ne kaybederim ki diyerek aşağı indim. Zifiri karanlıktı. El fenerini kullanmak zorunda kaldım. Yerde yataklar , tabaklar gördüm. Biraz daha dolaştığımda boş konserve kutularının , su ve meyve suyu şişelerin olduğunu da gördüm. Bunun anlamı bir süre boyunca insanların burada kalmış olmasıydı.
    ···
   tümünü göster