O şey bana doğru geliyordu. Geri çekildim. Camı kırarak içeri daldı. Bağırmaya başladı. Sesi çok yüksek ve tizdi. Başımı ağrıttı. Yerden kalkıp üstüme atlamaya çalıştı. Keskin pençesiyle kolumu çizdi. Saldırıya geçmezsem öleceğim gibi görünüyordu. Masanın üstündeki bıçağı kaptım. Ona doğru sallamaya başladım. Üstüme bir daha zıpladı. Zıplarken kanadı masaya takıldı ve az bir süreliğine de olsa yere düştü. Fırsat bilip bıçağı boynuna saplayarak çenesine kadar yardım. Yere irin gibi bir sıvı aktı. Hala hareket ediyordu. Bıçağı geri çekip kafasına sapladım. Bir süre daha çırpındı sonra hareketsiz kaldı. Öldüğünü düşündüğüm anda bıçağı çıkardım. Tüysüz, karga kafalı devasa bir yarasaya benziyordu. Olayın şokunu atlattıktan sonra lavaboya gidip temizlendim. Neyse ki kolumdaki çizik hafifti. Bezle sardım. Sis biraz azalmıştı. Elime bıçak sırtıma çantayı alarak kafeden çıktım. Avazım çıktığı kadar annie diye bağırdım. Yaratıkların duyup duymaması umrumda değildi. Bu sefer öncekilere farklı olarak 'baba, buradayım' diye karşılık geldi. Sesi annie ninkine benziyordu. Sesin geldiği tarafa doğru koşmaya başladım.