Aklıma telefonum gelmişti. Üstümde değildi. Arabada kalmış olmalıydı.
- Sara, ben arabada birkaç eşyamı unutmuşum. Onları alıp geleceğim. Bekleyebilir mısın?
+ Tabi ki. Bekliyorum.
Kareden çıktım. Arabaya doğru ilerledim. Kasaba hala sis içindeydi. Birkaç kere daha annie diye bağırdım ama yine benden başka ses çıkaran yoktu. Arabaya vardım. ilk olarak telefonumu aldım. Hat çekmiyordu. Kanlı olan kıyafetlerimi değiştirdim. Ağrı kesici hap attım. Sırt çantasına 1-2 gün yetecek kadar erzak koydum. El fenerini de aldım. Artık hazır olduğumu düşünerek kafeye doğru yürümeye başladım. içeri girdiğimde kimse yoktu. Sara diye bağırdım ama ses yok. Acelesi olduğu için gittiğini düşündüm. Sara yı bir süre beklemeye karar verdim. Kafede çalışanlar dahil hiç kimsenin olmaması çok garipti. Personel odasına baktım. Orası da boştu. Bir radyo buldum. Çalışıyordu ama hiç bir kanalı çekmiyordu. Belki şans eseri birşeyler duyarım diye açık bir şekilde cebime koydum. Yarım saat daha oturdum. Ne gelen ne giden vardı. Sara dan ümidimi kesip annie yi tek başıma aramaya karar verdim. Kapıya doğru ilerlerken radyodan cızırtılı sesler gelmeye başladı. Camdan dışarıya baktığımda sislerin arasından beliren uçan birşey gördüm. Bu şeyin ne olduğunu anlamaya çalışırken bana doğru geldiğini farkettim.