asosyalliğin dibine vurdum

canım poğaça ve patatesli börek çekti evdede kimse yok ha gayret dışarı çıkıp alayım bişeyler dedim amk. baktım yeni bir yer açılmış fırın pastane karışımı gibi. gittim dedim poğaça varmı yok börek varmı yok. o anda uzun süreli asosyalliğin vermiş olduğu gibkolukla hay Allah evdede misafir var ne ikram etsem dedim amk halbuki tekim evde. adamda beyfendi isterseniz şöyle keklerimiz var dedi. bende nekadar dedim 20 lira dedi amın feryadı. bendede okadar para yok. bianlık refleksle ee ozaman ben 2 ekmek alayım dedim. o sırada orda bulunan biri orta yaşlı diğeride genç olan 2 kevaşe gülüştü. hemen ter atmaya başladım ellerim titredi ekmekleri alıp hızlıca uzaklaştım pastaneden. fizyolojimi pgibolojimi gibim insanlarla konuşmaya konuşmaya sürekli evde bilgisayar üstünde kala kala ne diyeceğimi nasıl davranacağımıda unutmuşum. hızlı hızlı yürürken tip tip bakan kedinin kafasına tükürdüm o sırada nabıyosun evladım günahtır diyen beyamcayada bi yumruk atıp koşarak eve geldim. şuan tavan arasından yazıyorum solumda örümcek var, tipini gibtiğim mahlukatı.