allah kahretsin saatlerdir ağlıyorum. içim parça parça oldu. değer mi ulan şu çocuğun şu bakışlarına herhangi bi koltuk. değer mi be şu çocuğu ağlatmaya bi makam. biz burda gülüp eğleniyoruz ama birileri hayatı boyunca acıyla yaşıyo. artık alıştık da allah kahretsin ki alıştırıldık. geçen arkadaşa haberlerde anormal bişey var mı diye sordum yok dedi. şehit haberleri normal oldu beyler artık. kendimden utanıyorum. benim için canını veren, ben yuva kurayım çocuklarımla oynayayım diye kendi çocuklarını ağlatan bu insanlara borcumuzu nasıl öderiz be. hangi yüzle helallik alırız öteki tarafta. nasıl da uzatmış elini toprağa. sanki babasının elini tutuyo melek yüzlü. buna izin verenlerin allah bin belasını versin. emeği yakından uzaktan kimin geçtiyse allah onları kahretsin.

mesele vatansa hepimiz ölelim, mesele makamsa hepiniz ölün !