Kimseye kötülüğümüz yoktu bi kumara bi kadına bide alkole düşkündük.

Neyse konuyu çok dağıtmayayim. Üç sene böyle geçti. ilk sene barajı bile geçemedim. Babam yine gönderdi dersaneye oğlum okusun dedi. Bizim kafa yine değişmedi ikinci sene yine aynı sonuç. Babam yine kaydetti dersaneye oğlum okusun bi ekmek sahibi olsun kimseye boyun egmesin tenezzül etmesin dedi ama o senede aynıydı.

Iki sene önce ablasıyla sevmiştiğim kızın kardeşiyle sevişiyodum. O sene yine kazanamadim. Babam annemi aramıştı. Sınav sonucunu sormuştu. Yine aynı şeyi duyunca. Anneme hataydayim gelirim yarın sabaha demişti. Size yemin ederim adam on beş yirmi saatlik yolu dokuz saate gelmişti o derece canına tak etmiş. Eve girdi başladı bana bağırmaya çağırmaya. Söylediklerini pek hatırlamıyorum ama şu sözü hala çok net aklımda " üç sene kapıdaki köpeği bu emeği verseydik dersaneye gönderseydik üniversite kazanmıştı." O ruh halini Allah kimseye yaşatmasin. içimden dedim ulan bi köpek kadar değerimiz yok ben napiyorum nereye gidiyorum böyle. Babam bana saydırmaya devam edince bende dayanamadım çıktım dışarı. Arkamdan gibtir git ne halin varsa gör dedi.

Elim cebimde yürüyorum. Bi yandanda düşünüyorum ne olacak bu halim diye. Üniversiteyi kafamdan silmiştim. Arkadaşları çağırayim biraz dertleselim dedim. Çağırdım bizim çocukları. Oturduk sigara üstüne sigara yakıyoruz. Muhittin diye bi arkadas var oda polislige hazırlanıyodu. Konuşurken sordum buna ne zaman diye sınavları. Bir ay sonra gireceğini öğrendim.