O zamanlar ailem pek ilgilenmezdi. Lise sondayız. Babam uzun yol şoförlüğü yapıyo bizimlede pek ilgilenemiyo. Kazandığı parayida ev ihtiyaçları okul masrafları anca karşılıyo. Tabi gençlik mi diyelim ne diyelim. Bizde bunun pek farkında değiliz.

Lise sondayız dersaneye falan gidiyoruz . Ama maksat okumak falan değil. Am suyunu sek içiyoruz. Hormonlarin zirvesindeyiz. Hele bide kahve sevdamiz vardı. Sabah saat yedi açardık kahveyi akşam arif abimizle beraber kapatırdık. Bataktı pistiydi derken bide o ortamdaki muhabbetle zamanın nasıl geçtiğini anlamıyo tabi insan. Okula devam ediyoruz ama karı kız düşürmek için. Konferans salonuna atıyoruz boş sınıfa atıyoruz. Günde beş tane am gibmek varken neden üç tane gibeyim diyorum o kafadayiz.

Hiç unutmam bigün kız aradı eve gel kimse yok diye. O zamanlar aklımda aynı anda kırk tane tilki gibisiyo eve girdim ayakkabılarida aldım yanıma. Kız hemen üstüme atladı koyulduk işe üstümü falan çıkardı çat diye kapı sesi. Yılların tecrübesi hemen aldım ayakkabıları ikinci kattan aşağı atladım. Ayakkabıları giymeden koşmaya başladı o korkuyla havada yağıyo sırılsıklam oldum. Ne yapıcaz ne yapıcaz dedim gittim kuzenin evine üstümü başımı kuruttum öyle gittim eve.

Çok deliydik o zamanlar on iki yaşında arkadaşlarla para toplayıp geneleve gittiğimi hatırlarım. Hiç unutmam çatı katıydı. Önce bi abi gelip bize kızları göstermişti. Bide şarap vermişti bu aslanlara iyi bakın demişti. inanması güç ama öyle çocuklardık.