Part 15
Konusma bitip iki taraf da susunca kisa bi gulumsemenin ardindan kalkti. Isleri vardi haliyle. O zaman geldi aklima ben ne yapacaktim ki neredeyse hazirdim cikmaya. Hastane icinde gezinip duruyordum herkes taniyorsdu zaten. 3 numaraydim ben. 3 numarali yogun bakim unitesi. Burdan cikmak icin acele etmiyordum ama yine de cikacaktim ve plan yapmaya baslamistim. Ilk is emniyete gidip parmak izi vermek olacakti. Bir suca karismis olabilirdim, ehliyet alirken de parmak izi veriliyor ya da silah ruhsati vs. Insan bunca gereksiz bilgiyi hatirlayip kendi hayatini nasil unutur. Buradaki hemsireler doktorlar hepsi guleryuzlu yaklasiyordu bana. Surekli hal hatir soran birileri vardi. Deli olmadigimi kanitlamaya calismiyordum. Dermanim da yoktu zaten. Birkac gun kimseye kendimle ilgili soru sormadim. Duzenli olarak testler yapiyordu ihtiyar. Bos zamanlarimda spor yapip televizyon izliyordum. Hersey yoluna girmeye baslamisken ben de dikkat cekiyordum. Filmlerde cok soru sorar hafizasini kaybeden insan ama ben saglikliymis gibi davraniyordum. Nereye kadar sorabilirim ki. Kantine indim hulya ve iki arkadasi seslendi oturdum yanlarina. Yine ayni muhabbetler dondu "nasilsin neler hissediyorsun vs". Bunlar bitince sakallarim da epey uzamis dedim. Hallederiz gibi bir isaret geldi hulyadan. Odama cikip televizyon izlemek icin ayrildiktan bir saat kadar sonra geldi elinde tras takimlariyla. "Artik kendin yapabilirsin ama takildigin yer olursa sor" dedi. Espri de yapiyordu artik.