Geçen yazdı. Bodrumda bir otelde çalışırken öğlen yemeğinin hemen ardından yarım saatten kalan 15-20 dakikamızı oturup dinlenerek geçirirdik.

O gün de çok fazla tanıdık kimse etrafımda olmadığından telefona dalmış ve ayak ayak üstüne atarak gereksizce zaman öldürüyordum. Sahile çıkmak için bir nevi ara sokak görevi gören bu yerde otururken bir an 4-5 metre yandan yaşlı ve düzgün giyinimli bir adam geliyordu. Saygı gereği üst üste attığım bacaklarımı düzelterek arkama yaslandım ve amcaya mahcup olmuşcasına bir gülümseme attım ve başımı eğdim.

Çok değil 5-10 metre ileri gittikten sonra geri döndü ve ağzında kelimeler düğümlenircesine bana bakarak konuştu:Evladım, demin yaptığın şey çok hoşuma gitti. Teşekkür ederim.dedi.Estağfurullah efendim, olması gereken bu.dedim.Öyle ya biz böyle gördük dimi evladım.dedi hafif bir tebessümle.Evetdedim aynı şekilde.Teşekkür ederim, teşekkür ederim.diyerek gözyaşlarını silip gitti usulca.

Sonra düşündüm gerçekten olması gereken bu iken neden böyle davrandı o adam. Cevap şu:O kadar saygısız ve bencil bir nesil yetişiyor ki saygı görmeyi çok nadiren yaşıyorlar. Unutmayalım ki bir gün biz de o sokaktan geçicez. Vesselam.