yusuf onları diyince heyecanlanmıştım hatta birazda sevinmiştim. ama sevincim kısa sürdü. çünkü en arka sıraya baktıgımda bişeyler görmüştüm. ahmet buseyi boğazından öpüyordu ve bir yandanda zütünü elliyordu. her zamanki sırama geçtim, sınıftaki en yakın arkadaşımın yanına. adı batuhandı.

batu : olum seni ahmetle konusurken gördüm lan ne konuştunuz o kadar
ben : olum çıkışta beni bi yere zütürecekler kız gibicem galiba.
batu : olum saçmalama yalan söylüyolar eve git çıkışta ailen merak eder.
ben : yok etsinler ben bıktım artık bu hayatımdan.
batu : buse yüzünden dimi
ben : evet.