Bugün yalnızlık peşimi bırakmadı ben nereye gitsem hep bir adım arkamdaydı. Ne zaman insanlarla kaynaşmaya kalksam gizlice dürtüyodu beni sanırım artık çok alıştık birbirimize ne o beni ne de ben onu kaybetmek istiyorum. Sanırım vazgeçemeyeceğim yalnızlıktan o kadar çok vakit geçirdik ki onunla kulaklığımı takıp gezdiğim tüm Ankara sokakları şahittir buna. Ve galiba bunları buraya yazmamın arkasında da yine o var.
iyi akşamlar