Fakirlikten ölüyordum elimde beş kuruş para yoktu. Fakirlikten ölüyordum, acliktan agzim kokuyordu birgün babamdan miras kaldi bende bir insaat isine girdim.O benim son paramdi. Allahin yardimiyla konutlar yaptim ve iyi sattim cok fazla para kazandim. Simdi ev,araba, kari kiz gani gani zenginim ben ama artik insan degilim ben fakirleri asagilarim millet karanfil birakir ben gül ben zengin itin biriyim millettin parasi yetmez zaten 15 yildir gitmiyordum ortanca karimi yemege goturuyordum.Bir baktim bombanin patladigi yerdeyim gecerken gülü koydum umrumda mi? Sadece gösteriş olsun diye yaptim ama fakirleri asagiladim diye bir ton laf yedim fakirler insan mi sanki neden bu kadar önemsediniz.

iste bu adam bu kadar haysiyetsizdir geldigi yeri unutur insanligimi unutup zengin olucagima benim icin ay sonunu getirerek yasayip insan olmak daha iyidir.