"Rumlar, yakın bir yerde yenilgiye uğratıldılar. Onlar yenilgilerinden sonra birkaç yıl içinde galip geleceklerdir. Önce de, sonra da emir Allah'ındır. O gün Allah'ın (Rumlara) zafer vermesiyle mü'minler sevinecektir. Allah dilediğine yardım eder. O, mutlak güç sahibidir, çok merhametlidir."
(Rum Suresi 2,3,4,5 - Diyanet Meali)

Bu çok cüretkar bir ifadeydi. Persler'in saldırılarıyla neredeyse yok olmak üzere olan bir ülkenin bir kaç yıl içinde zafer kazanacağına kimse inanmazdı. Kuran'ın muhafazid'in sözü olduğunu düşünen müşrikler anlayamıyorlardı; neden böyle büyük konuşarak kendini riske atıyordu ki? Ama gerçek; Kuran Allah kelamıydı. Onun bilgisi dışında ise hiçbir şey yoktu.

Gerçekten de Rumlar bir kaç yıl sonra Persleri yenilgiye uğratarak topraklarını geri aldılar. Aynı dönemde Müslümanlar da Bedir Savaşı'nı kazanmışlardı. Ayette geçen "Allah'ın zafer vermesiyle müminler sevinecektir" ifadesi mü'minlerin hem kendi zaferlerine, hem de Rumlar'ın zaferine sevinmesi şeklinde ortaya çıkmıştı. Bu, Rum Suresi'nin o asra bakan mucizesiydi.