Ne tak yemeye yasiyoruz? Tamam ailemize bagliyiz, dinimize bagliyiz (dinsiz degiliz ama yeterince baglanmaya çalışıyoruz), arkadaslarimiza bagliyiz, isimize bagliyiz fakat kendimiz icin ne yapıyoruz?

ben ogrenciyim. daha cok sey gorecegimin yaşayacağımin tecrube edecegimin farkindayim ama bir bosluk var ki gitmek yok olmak bilmiyor. Kendi hayatimda kendi amac cizgimi cizemedim. ileriye yonelik planlarim olmasina ragmen kucuk, gunu birlik beni hayata baglayabilecek planlar kuramiyorum. sanki bos yaşıyorum.

muzik kitap bilgisayar derken zaman geciyor, peki kendime faydali olacak ne yapiyorum, bu yaptiklarim benim ne işime yarayacak? ben bunlardan gercekten ne keyif aliyorum?

beyler allah dusmanima vermesin, bosluk hissi gercekten rezalet, intihara surukleme potansiyeli olan bisey. Amacsizlik cukurundan cikmaya calistikca daha da batiyorsunuz. (amacsizlikta kastettigim yukardakilerdir. baska yone cekilmesin)

bunu daha once yasamis panpalarim burda mi oneri tavsiye verebilecek?