Rönesans devri o zamanlar herkes bir gib icat ediyor tabii. Bizim Galilei de çok kasıyordu ulan bir ben bişey bulamadım diye. O zamanlarda işsizin biri vardı arkadaşlar arasında ayarlarıyla meşur, arada gelir çayımızı kahvemizi içerdi. Birgün bu yine çıktı geldi naber qemqiler xD falan konuşuyor, bizim Galileinin de canı sıkkın Karşı komşu teleskopu buldu be kanka falan diyor garibim sabahtan beri. Bilen bilir bizim Galileinin de kulakları biraz kepçedir bu lavuk çıktı dedi ki; Ya qemqi senin kulaklar bir insan için fazla büyük değil mi? bizim Galilei döndü, Benim kulaklar bir insan için fazla büyük de seninkiler bir eşek için fazla küçük değil mi? dedi.
işte o an bir ölüm sessizliği oldu herkes birbirinin yüzüne bakıyor ama tek kelime etmiyordu, ayarı yiyen arkadaş ağlayarak Müsadenizle ben islamiyeti yaymaya gidiyorum dedi ve çıktı gitti. Galilei ise aya doğru bakıp Ulan bu Jüpiterin olsa olsa 4 uydusu vardır deyip üzerine kitap yazmaya başladı inanmazsınız kitap italyada bestseller oldu ama bunlar sadece başlangıçtı karşı komşunun teleskobunu yürütüp geliştirdikten sonra da bayağı ünlü olmuştu kerata, bu da böyle bir anımdır.