bu sahne her zaman aklım da kelimeleri okumadan biliyorum o kadar güzel replikler var ki bu dizi de bize ezilmişlikleri, silik hayat hikayeleriyle anlatıyordu kendimizi görüyorduk bu hikayeler de bittiğin de hepimiz akşamları normal hayata geri döndük televizyon izleyen biri değilim aslında pek ama behzat ç yi unutmayacaz