Okullar açılalı birkaç hafta olmuşdu ve benimle dalga geçen kimse olmamışdı. Garipsiyordum aslında, alışık değildim.

Sınıfdaki kızlar daha fazla yakın durmaya ve sürekli benimle kantine gelsene, boş derslerde sıramıza gelsene sohbet edelim gibi sözlerle yanlarına çağrıyolardı ve ben reddediyordum. Kaçıyordum onlardan.

Ozanla aramız daha iyi olmuşdu samimiyetimiz artmışdı. Benim kızları sürekli reddetmem onu rahatsız ediyordu. Bana sürekli

"salakmısın oğlum neden gitmiyosun, beni çağırsalar koşarak giderim.
Moruk hadi gidelim ikimiz oturalım yanlarına"

Gibi cümleler kuruyordu. Bense sürekli hayır olmaz deyip geçiştiriyordum.

Birgün sıramda bir kız çantası gördüm.3 yıl boyunca hep tek oturmuşdum, benim çantam dışında başka hiçbir çanta sırama değmemişdi bile