Dediğim gibi Kağan iyi kalpli ama salak bir çocuktu, içeri girer girmez boynuma sarılıp, aslansın kardeşim aslaaann diye bağırdı. Herkes mutlu olmaya hazırlanıyordu, her şeyin içine sıçacaktım, üzgündüm.

Salona geçtim, dekoratif olarak salonun ortasına yerleştirilmiş, aslında hiçbir taka yaramayan masanın yanına çömeldim, Nazlıdan çok fazla kağıt, çok fazla kalem istedim, Ezgi ve Galdaş yanıma oturdular, çok sakinlerdi, bütün olup biteni biliyor, neler olacağını merak ediyorlardı.