Masadaki herkes bana bakıyordu, meyhane kan kokuyor, gülen insanlar öleceklerinden habersiz "şerefe! " diyerek muhabbetlerine devam ediyordu. Stresliydim, tedirgindim, bütün taktan ruh durumlarını aynı anda yaşıyordum, telefonları kapatalım artık dedi Nazlı, bu yapacağım som şeydi, etrafıma bakınıyordum, boş olan yan masamızda 3 kişi oturuyor agresif bir konuşma yapıyorlardı, bir kişilik yer boştu, önündeki servis açıktı ve sandalyesine ceket asılıydı, lavabodaydı, ayağa kalktım, masadakiler böyle yapacaksan gelmeseydin abi tarzı gibimde olmayan şeyler söylediler, dinlememiştim, duymuştum.