Korkunç ve bir o kadar gerçek. Peşin peşin uyarıyorum. Bu olaylardan sonra pgibolojim tam olmasa da bir miktar düzeldi bunu Amerikan Hastanesindeki bayan bir Pgibiyatra borçluyum. Her şeyin en başı salı gecesi saat ikiye gelirken elimde telefonla ışığım kapalı yatağımda uzanmış yorganı yarım çekmiş bir bilgi yarışması oyunu oynuyorum. Artık gözlerim yanıyor erkenden uyanmışım falan ertesi gün büro okul vs yok (okuyorum aynı zamanda bir ders bürosunda ders veriyorum) rahatım yani uyuyayım artık diyordum tam telefonun ekranını kapattım yastığın kenarına bıraktım.. Gözlerim kapandı ve salisesinde bir ses açmama sebep oldu. irkilerek açtım hem de. Kalp atışlarım hızlandı.. Kıpırdamıyor hatta göz bebeğimi kıpırdatacak hareketi yapmaktan kaçınıyordum..