Beyler cugume baktigini farkettigimde aklimda, gerek sozlukte olsun veya gerek baska sekilde zihnime girmis olsun milyon tane senaryo canlandi. bu durum karsisinda ne yapacagimi sasirdim ve onu tahrik etmeye calisacaktim. Bacaklarimi tutan kaslari biraz daha saldim ve bacaklarim biraz daha acildi zeminde.
Soruyu cozuyordum, ebru soruya baktigimi saniyordu ama goz ucundan caktirmadan baktigima gore aletimin olcusunu cikarmaya calistigindan emindim. Beyler inanin o an aklimdan milyon tane senaryo geciyordu ve odaklanamaiyordum soruya, sirf soru kokunun altini ciziyordum. O da bunu farketmekte gecikmedi.
Dersten kacip birseyler yiyelim mi? dedi. ve bende bunu kabil ettim. ancak ayaga kalkinca aleti gorebilmek ihtimali vardi, amacim zaten gostermek ancak bu kadar belli edersem rezil olurdum. Onden yuruyup bu durumu engelleyecektim. Fakat planim ise yaramadi, ceketleri getirmemi istedi. ceketler aklimdan cikmisti ve arkamizdaydi. Gidip aldim, ve inanin gelirken aletimi kesiyordu.
Asagiya indik, dillinger escape plan misali cuaralari yakmisken hic paramizin olmadigini farkettim ve nasil yemek yiyecegimizi sordum. O da bilmem ki dedi.
Beyler o an aklima bir hinzirlik geldi. Daha sabah annemlerin evde olmadigindan 2 haftadir acliktsn oldugumden bahsetmistim. o da menemeni cok guzel yaparim falan demisti.
O an bana menemen yapsana bize gidelim tarzi curetkar birsey cikti. Nasil soyledigimi de anlamadim ve baya sasirdim kendime. tam rezil olucaz derken tamam dedi beyler.