Lisemin bitmesine aylar kala yurttan ayrılma vaktim gelmişti. Yaşım 18 olduğu içi yeni bir yaşama ayak uydurmam ve kendimin ihtiyaçlarını karşıyalabilecek düzeye gelmeliydim. Yurttaki diğer arkadaşım fahişelik yapmanın en güzel şey olduğunu zannedip bütün gece bunun hayallerini kuruyorlardı. Nihayet 18'i me gelince bir fastfood şirketinde işe girdim. Orada 1 yıl kadar çalışarak evimi ve düzenimi kurdum. işimin bir faydasıda benim artık insanların zaaflarını ve güçlü yönlerini sezebiliyor ve bunu kullanarak onları yönlediriyor olabilmemdi. Söylediğim gibi bütün toplumun parçacıklarından ve lanet düzenden hiç tahmin edemeyeceğiniz kadar nefret ediyordum ve nefetim her geçen gün katlanarak artıyordu. işimden arta kalan zamanlarda evimde bilgisayarımı açıp internetin çöplüğünde dolaşıyordum. insanlığın her türlü pisliği zaafları burada mevcuttu. Oradan tanıştığım kişilerle irtibat kurarak gelişimimi üst düzeye çıkarmak için çaba sarfediyordum. Günde yaklaşık 3 saat uyku uyuyabiliyordum. Çünkü uyumak zamanını çöpe atmaktan başka bir şey değil. Hack ile ilgili faydalı faydasız yaklaşık bin makale okumuştum. irtibat kurduğum insanlar bende yardımlarını esirgemiyorlardı ama benim için onlarda bilgisayar karakterlerinden farksızdı.