Evet benim. 18 yaşındayım ve bugüne kadar ne bi sevgilim oldu nede konuştuğum bi kız . internet üzerinden bile konuşmadım , hiç bir işte çalışmadım ve hala çalışamıyorum , kalabalıktan nefret ederim hiçbir insanın nefret edemeyeceği kadar. Filmlerde gördüğünüz o asosyal insanlarla alakam yok. Ne bilgisayar uzmanıyım nede herhangi bi konuda iyiyim, hiçbir yeteneğim yok hayal kurmaktan başka.
Fakirimde ayrıca, şimdi diyeceksiniz zaten zengin olsan böyle olmazdın, sizde haklısınız belki olmazdım . Ama alıştım artık hergun ağlamaya gözyaşı dökmeye. insanların tüm mutlu aşk fotoğraflarına tada eğlenme anlarına bakmaya , alıştım ailemin bana o umitsiz bakışlarına ve geleceğim hakkında endişelenmelerine . Ama şu gerçeği de söylemek isterim sıkmaya hazırım kafama hiç bir insanın hazır olamayacağı kadar. Ya hep yada hiçe hazırım , kurduğum hayal dünyasındaki tum binaları yıkmaya hazırım , hem cesurum hem korkağım , çirkinimde ben, zayıfımda , eziğim kimsenin ezik olamayacağı kadar, ama gerçeğim ben. Gerçekliğimden emin olduğunuz kadar gerçeğim , içtiğiniz su kadar , attığınız kahkaha kadar gerçeğim. Beni hergun yolda gorduğunuz ama kim olduğunu bilmediğiniz kişiyim ben .yine gozyaşlarım akmaya başladı klavyeye , ama telefon klavyesi bu bilgisayarımda yok , ıslandığı için basmıyor klavye , hiçkimsenin akıttığı gözyaşı benimki kadar acıklı akmadığı için basmıyor .