Basamaklari birer birer cikmaya baslamistik. Apartmanda yukseldikce bendede birseyler yukselmeye baalamisti. Olamaz hasmetli tavan yapmisti. icim cok kotu olmustu . elimi surmeden bile dusuncelerle bosalabilirdim.. Birseyler yapmaliydim . elimde afet varken gidip eve os1 cekmek zoruma gidecekti. Ve sonrasinda neden ona sarkmadim diye pisman olacaktim. Hemen plani kurmaya baslamistim. 2 kat yukarda merdiven boslugunda lambalardan birisi arizaliydi. O bolge asiri derece karanlukti . oraya gelince hamlemi yapmaliydim. Ve bahsettigim bolgeye gelmistik. Artik tam zamaniydi. Duzluge gelince az durakasadim ve gozlerine baktim . karanlkktan dolayi cok az goruyorduk birbirbirimizi ama cok iyi hissediyorduk. Nefesimiz nefesimize degiyordu. Goz goze geldik ve o meshur sessiz saniyeler baslamisti..