Öncelikle hepinize hayırlı akşamlar arkadaşlar.

Ben 5 yaşındayken trafik kazası geçirdim 3 sene bacaklarım tutmadığı için tekerlekli sandalyeyle hayatıma devam ettim. ve aynı zamanda kekemelikle. ilkokulda herkes benim taklitimi yapardı ağlardım sınıf öğretmenimiz çok kötü birisiydi bilerek bana uzun metinler okuttururdu. hiç unutmam bi kere şiir verip tahtaya çıkarmıştı tam okurken gelip enseme vurmuştu... gözümden yaş gelmişti tuvalete gidip ağlamıştım 2 saat. şimdi lisedeyim hala dalga geciyorlar. özellikle kızlar... taklidimi yapıyorlar allah anasına babasına sabır versin diyorlar.. annem babam bile sinirlendiğinde benimle dalga geçiyorlar. ismimden çok gerizekalı diye hitaap edildi bana hayatımda... elim ayağım sürekli titriyor telefonda bile konuşamıyorum

Allahtan başka kimsem yok... okumak istiyorum tarihi seviyorum ama bu kekemelik beni herşeyden soğutuyor

Antalyada yaşıyorum ama 1 tane cafe öner deseniz bilmiyorum çünkü hayatımda hiç gitmedim bir restuaranta cafeye... annem babam zütürmedi benden utandıkları için zaten 1 tane bile arkadaşım yok... kitap felan okuyorum ama fayda etmiyor kurslar ise çok yüksek fiyat istiyorlar...

Hayatımda 1 kızın elini bile tutabileceğimi sanmıyorum

Hayatımda beni dinleyen insanlar sizlerdiniz... sizleri asla unutmayacağım beni anlamanız biraz zor allah kimseye vermesin... zaten beni hayatta 1 kişi anladı o da gerçekten anlamadı